Zaman
Evrenin başlangıcından günümüze kadar zaman, düzenli ve değişmez olarak kabul ettiğimiz birkaç şeyden biridir. Zaman, geçmiş, şimdiki zaman ve gelecek arasındaki süreleri ölçerek işler. Ancak bu, son derece karmaşık bir konu için belirsiz de olsa basit bir cevaptır. Zaman her yerdedir ve Dünya’daki yaşamı nasıl algıaldığımızın temelini oluşturur. Ancak zaman göründüğü kadar sabit ya da basit değildir.
17. yüzyılda fizikçi Isaac Newton, zamanı yaydan fırlatılan, doğrudan, düz bir çizgide ilerleyen ve yolundan asla sapmayan bir ok olarak görüyordu. Newton’a göre Dünya’daki bir saniye ile Mars’taki, Jüpiter’deki ya da uzayın derinliklerindeki bir saniye aynı uzunluktaydı.
Ancak , Albert Einstein ışık hızının değişmediğini, saniyede 186.282 mil (su ve bu nedenle Dünya’daki bir saniye, evrenin her yerinde aynı uzunlukta değildi. Saniyede 299.792 kilometre) hızla hareket eden bir sabit olduğunu ileri sürdü. Zamanın daha çok bir nehir gibi olduğunu, yerçekimi ve uzay-zamanın etkilerine bağlı olarak akıp gittiğini öne sürdü. Zaman, farklı kütle ve hızlara sahip kozmolojik cisimlerin etrafında hızlanıp yavaşlıyordu.
Newton ve Einstein zamanın nasıl işlediğini açıklamak için birbiriyle çelişen teoriler ortaya atmış olsalar da, her iki bilim adamı da zamanın yalnızca ileriye doğru hareket ettiği konusunda hemfikirdir. Şu ana kadar evrendeki herhangi bir şeyin zamandan kaçıp geriye gidebileceğine ya da ileriye atlayabileceğine dair fiziksel bir kanıt yok. Bilim insanları da zamanın neden sadece ileriye doğru hareket ettiğinden tam olarak emin değiller, ancak teorileri var.
Teorilerden biri termodinamiğin ikinci yasasına dayanıyor. Bu yasa, evrendeki her şeyin düşük entropiden yüksek entropiye ya da tekdüzelikten düzensizliğe doğru hareket etme eğiliminde olduğunu, Büyük Patlama’daki basitlikten başlayıp günümüzdeki galaksilerin ve sakinlerinin neredeyse rastgele dizilişine doğru ilerlediğini belirtir.
Eddington zamanın simetrik olmadığını öne sürmüştü: “Eğer oku takip ettiğimizde dünyanın durumunda giderek daha fazla rastlantısal unsur buluyorsak, o zaman ok geleceği işaret ediyor demektir; eğer rastlantısal unsur azalıyorsa, ok geçmişi işaret ediyor demektir”
Örneğin, bir yıldızı neredeyse tekdüze bir şekilde gözlemleseydiniz, ancak daha sonra bir süpernova olarak patladığını ve dağınık bir nebulaya dönüştüğünü görseydiniz, zamanın düzenden kaosa doğru ilerlediğini bilirdiniz.
Zaman içinde olduğumuz üç mekân ve bir zaman boyutlu uzay-zamanın soyut olan boyutu olarak da kabul edilir. Aristo’ya göre zaman hareket eseri ortaya çıkmıştır o halde zaman hareketin ürünüdür.
Serbest Zaman
Kişinin hem kendisi hem de başkaları için bütün zorunluluklarından veya bağlantılarından kurtulduğu ve kendi isteği ile seçeceği bir faaliyetle uğraşacağı zaman olarak bağımsız ve özgür olduğu iş hayatının dışındaki zaman serbest zamandır. Serbest zaman zorlama duygusunun en az olduğu, kişinin kendi yargı ve seçimlerine göre kullandığı isteğe bağlı bir zaman parçası olarak da tanımlanmaktadır.
Anayasa Madde 50 – Kimse, yaşına, cinsiyetine ve gücüne uymayan işlerde çalıştırılamaz. Küçükler ve kadınlar ile bedeni ve ruhi yetersizliği olanlar çalışma şartları bakımından özel olarak korunurlar. Dinlenmek, çalışanların hakkıdır. Ücretli hafta ve bayram tatili ile ücretli yıllık izin hakları ve şartları kanunla düzenlenir.
Ayrıca, 2547 sayılı Yüksek Öğretim Kanunun 47. maddesi yüksek öğretim kurumları YÖK’ün yapacağı plan ve programlar uyarınca öğrencilerin beden ve ruh sağlığını korunması, beslenme, çalışma, dinlenme, serbest zaman değerlendirme gibi sosyal ihtiyaçlarını karşılamak ve bu amaçla bütçe imkanları nispetinde okuma salonları, yataklı sağlık merkezleri, öğrenci kantini ve lokantaları açmak, toplantı, sinema, tiyatro salonları, spor salonu ve sahalar, kamp yerleri sağlamak ve bunlardan öğrencilerin en iyi şekilde yararlanmaları için gerekli önlemleri almakla görevlidir.
Dinlenme fonksiyonu: Günümüz sanayileşmiş,çalışma dışı süreler düzene konulmuş çağdaş insan için dinlenme, bedensel ve ruhsal yönden yenilenmek için aktif ve pasif serbest zaman etkinliğini ifade etmektedir.
Eğlenme fonksiyonu: can sıkıntısını yok eden veya sıkıntı sonrası eğlenme ve rahatlamayı ifade eden eğlenmek, zamanı hoş bir şekilde geçirmek ve bunu bazen can sıkıntısından kurtulma için değil ayrıca, tasayı, merakı vb. gidermek içinde yapmak anlamı taşımaktadır.
Gelişim fonksiyonu: insan düşüncesini günlük eylemlerini rutin olmaktan kurtaran daha geniş sosyal katılıma zemin hazırlayan ve insan kişiliğini geliştirmesine ve gösterilmesine eğilimli olan çıkarcı olmayan faaliyetlerini içerir.
Rekreasyon
İnsanlar zamanlarını günlük yaşam, çalışma, uyku, sosyal görevler ve boş zaman aktivitelerinde geçirirler, boş zaman fizyolojik veya sosyal ihtiyaçlara yönelik rekreasyonun bir önkoşuludur.
Boş zaman, uzun ömürlülüğün artmasıyla ve birçoğu için fiziksel ve ekonomik hayatta kalmak için harcanan saatlerin azalmasıyla artmıştır, ancak diğerleri, modern insanlar için çok fazla göreve adanmış oldukları için zaman baskısının arttığını savunmaktadır.
Rekreasyonun artan rolünü açıklayan diğer faktörler, refah, nüfus eğilimleri ve rekreasyon tekliflerinin artan ticarileşmesidir. Bir algı, boş zamanın sadece “boş zaman” olduğu, zamanın yaşamın gereklilikleri tarafından tüketilmediği hali olduğu yönündeyken, bir diğeri boş zamanın, bireylerin günlük yaşam aktivitelerinde gözden kaçan değerleri ve gerçekleri düşünmesine ve yansıtmasına izin veren bir güç olduğunu savunur bu nedenle kişisel gelişimin ve medeniyetin temel bir unsurudur.
Bu düşünce yönü, boş zamanın çalışmanın amacı ve başlı başına bir ödül olduğu görüşüne kadar genişletilmiştir ve “boş yaşam” bir ulusun değerlerini ve karakterini yansıtmaktadır. Boş zaman, İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi’ne göre bir insan hakkı olarak kabul edilmektedir.
Md. 24- Her şahsın dinlenmeye, eğlenmeye, bilhassa çalışma müddetinin makul surette sınırlandırılmasına ve muayyen devrelerde ücretli tatillere hakkı vardır.
Rekreasyonu, genellikle çocukların rekreasyonel aktiviteleri için kullanılan genel oyun kavramından ayırmak zordur. Çocuklar, yetişkin yaşamının gerçeklerini yansıtan etkinlikleri şakacı bir şekilde taklit edebilirler. Oyun veya rekreasyon faaliyetlerinin aşırı enerjinin çıkışı veya ifadesi olduğu, onu bireysel ve toplumsal ihtiyaçları karşılayan, zorlamaya gerek kalmadan sosyal olarak kabul edilebilir faaliyetlere yönlendirdiği ve katılımcıya memnuniyet ve zevk sağladığı öne sürülmüştür.
Geleneksel bir görüş, işin rekreasyon tarafından desteklendiğini, rekreasyonun “şarj olmak” için yararlı olduğunu ve böylece iş performansının iyileştirildiğini savunur.
Rekreasyon, insan yaşamının önemli bir parçasıdır ve doğal olarak bireysel çıkarlara göre şekillenen pek çok farklı form bulur ve aynı zamanda çevreleyen sosyal yapı tarafından da şekillendirilir.
Eğlence faaliyetleri ortak veya tek başına, aktif veya pasif, dışarıda veya içeride, sağlıklı veya zararlı ve topluma yararlı veya zararlı olabilir. Kumar, eğlence amaçlı uyuşturucu kullanımı veya suç içeren faaliyetler gibi bazı eğlence etkinlikleri toplumsal normları ve yasaları ihlal edebilir. Tipik faaliyetlerin bir listesi neredeyse sonsuz olabilir.
Hobi
Eğlence faaliyetlerinin önemli bir bölümü hobiler olarak belirlenmiş olup, düzenli olarak keyif amaçlı yapılan aktivitelerdir. Bir hobi, genellikle kişinin boş zamanlarında, profesyonelce ve ücret karşılığında değil, eğlenmek için yapılan düzenli bir aktivite olarak kabul edilir.
Hobiler arasında temalı eşyalar ve nesneler toplamak, yaratıcı ve sanatsal uğraşlarda bulunmak, spor yapmak veya diğer eğlencelerin peşinden gitmek yer alır. Hobilere katılmak, o alanda önemli beceri ve bilgi edinmeyi teşvik eder. Bir hobiler listesi, yenilenen ilgi alanları ve gelişen moda ile değişir, bu da onu çeşitli ve uzun hale getirir.
Hobiler toplumdaki eğilimleri takip etme eğilimindedir, örneğin posta sistemleri iletişimin ana yolu olduğundan, pul koleksiyonculuğu on dokuzuncu ve yirminci yüzyıllarda popülerdi, oysa günümüzde teknolojik gelişmelerin ardından video oyunları daha popüler.
On dokuzuncu yüzyılın gelişen üretimi ve teknolojisi, işçilere boş zamanlarında hobilerle uğraşmak için daha fazla elverişlilik sağladı. Bu nedenle hobilere yatırım yapan kişilerin çabaları zamanla artmıştır.
DIY
Bricolage ve DIY, uzmanların veya profesyonellerin doğrudan yardımı olmadan bir şeyleri inşa etmeyi, değiştirmeyi veya onarmayı tanımlayan terimlerden bazılarıdır. Akademik araştırmalar, Kendin Yap özelliğini, “bireylerin doğal ortamdan (ör. Peyzaj) elde edilenler de dahil olmak üzere malzeme mülklerini üretmek, dönüştürmek veya yeniden inşa etmek için ham ve yarı hammaddeleri ve parçaları kullandıkları” davranışlar olarak tanımlamıştır.
DIY davranışı, daha önce pazar motivasyonları (ekonomik faydalar, ürün bulunamaması, ürün kalitesinin eksikliği, özelleştirme ihtiyacı) ve kimlik geliştirme (zanaatkarlık, yetkilendirme, topluluk arayışı, benzersizlik) olarak kategorize edilen çeşitli motivasyonlarla tetiklenebilir. Belirli beceriler ve vasıflı çalışma bilgisi gerektiren zanaatları içerebilirler. Yapımcı kültürünün sahip olduğu tipik ilgi alanları arasında ev geliştirme, elektronik, robotik, 3 boyutlu baskı gibi mühendislik odaklı uğraşların yanı sıra metal işleme, ağaç işleme gibi daha geleneksel faaliyetler ve özellikle selefi, geleneksel sanatlar ve el sanatları bulunur.
Oyun
Herhangi bir yapılandırılmış oyun biçimi bir oyun haline gelebilir. Oyunlar bazen sadece eğlence amaçlı, bazen de başarı veya parasal ödüller için oynanır. Amatörler açısından yalnız eğlence için, takım halinde veya çevrimiçi olarak oynanır. Profesyoneller, izleyicilerin eğlenmesi için çalışmalarının bir parçası olarak oynayabilirler. Oyunlar, masa oyunları, bulmacalar, bilgisayar veya video oyunları olabilir.
Rekreasyon Tanım: Zevk ve haz almak amacıyla, kişisel doyum sağlayacak, tamamen çalışma ve zorunlu ihtiyaçlar için ayrılan zaman dışında kalan, bağımsız ve kendisine ait boş zamanda isteğe bağlı ve gönüllü olarak ferdi veya grup içinde seçerek yapılan eylemler.
Rekreasyonun pek çok araştırmacı tarafından kabul edilen birtakım özellikleri ön plana çıkmaktadır. Bunlar rekreasyonu diğer faaliyetlerden ve kavramlardan ayıran temel özelliklerdir. Buna göre rekreasyon faaliyetlerinin en belirgin özellikleri şunlardır(Hacıoğlu ve ark., 2003; Karaküçük, 1999; Mirzeoğlu, 2006) ;
Rekreasyon insanların boş zamanlarını değerlendirme etkinlikleridir. İş değildir ve kar amacı taşımaz. Bir aktivitenin rekreasyon sayılabilmesi için bireyin boş zamanında, bir iş ile herhangi bir bağlantısının veya herhangi bir sorumluluğunun olmadığı bir zamanda yapılıyor olması gerekmektedir.
Rekreasyon etkinliklerinde irade kişinin kendine bırakılmalıdır. Kişinin kendi dışında, kendisi için hazırlanmış yönetmelikler ve politikalar iyi sonuçlar vermemektedir.
Rekreasyona katılan kişiler genellikle zamanı, etkinlik türünü ve yeri hiçbir zorlamaya maruz kalmadan, serbestçe kendileri seçmelidirler. Birey kendine göre, yeni, farklı ya da kolaylıkla yapabileceği etkinliklere katılmayı tercih eder.
İnsanlar, rekreasyon etkinlikleriyle başarı kazanma ve kendini kanıtlama ihtiyacını gidermekte, paylaşma duygularını kazanma imkânı bulabilmekte, başkaları tarafından takdir edilmekte, yeni deneyimler kazanmakta ve kişiliğini ifade etme imkânı bulabilmektedirler.
Rekreasyon faaliyetleri özgürlük hissi verir.
Etkinliklere katılma ve devam etme zorunluluğu yoktur. İnsanın en fazla yapmak istediği etkinlikler en fazla becerebildiği, yapabildiği etkinliklerdir. Bu anlayışa uygun olarak, bazı etkinliklere daha fazla mutluluk elde etme ya da daha iyi öğrenme amacıyla devam etme zorunluluğu doğabilir. Ancak bu durumda bile katılımcının isteği ön planda olmalıdır.
Rekreasyon faaliyetleri, her yaştaki ve cinsteki insanın katılımına imkân verir. Rekreasyon aktivitelerine katılımda herhangi bir yaş veya cinsiyet kısıtlaması yoktur.
Rekreasyonel etkinlikler; planlanmış olarak veya plansız olarak gerçekleştirilmekte; yetenekli veya yeteneksiz kişilerce; organize veya organize olmamış mekânlarda yapılabilmektedir. Esnektir.
Rekreasyon, bir faaliyeti gerektirir. Faaliyetler, fiziksel, zihinsel, ruhsal, toplumsal ya da bunlar içinden bazılarının kombinasyonu şeklinde olabilmektedir.
Rekreasyon, çok çeşitli faaliyetler, alternatifler içerir. Bu faaliyetler, evde yapılabilecek faaliyetlerden çeşitli spor dallarına, tiyatrodan kır gezisine, el sanatlarından kamp yapmaya kadar uzanmaktadır. Bu etkinliklerin her birinin bireyin nazarında çekici ya da itici yönleri vardır.
Rekreasyon, haz ve neşe sağlayan bir faaliyettir. Bu etkinliklere katılmak, bireye ani ve doğrudan bir doyum sağlar.
Rekreasyon, evrensel olarak uygulanmaktadır. Rekreasyonel faaliyetler, bütün insanlar için ortak bir lisan oluşturmaktadır.
Rekreasyonun her kişiye göre bir amacı vardır. Aynı faaliyet içerisinde yer alan farklı katılımcıların amaçları ve bu faaliyetten sağladıkları tatmin duygusu farklılık gösterebilir. Bazı insanlar rekreasyon faaliyetlerine katılarak yalnızlık duygularını gidermeye çalışırken, bazı insanlar ise, kalabalıktan uzaklaşmak ve zihinsel olarak dinlenme amacıyla rekreasyon faaliyetlerine katılabilirler.
Rekreasyonel faaliyetlerin katılımcıya kişisel ve toplumsal özellikler kazandırması beklenir. Rekreasyon bir yandan bireyin kendisini ifade edebilmesine ve yaratıcı olabilmesine imkân sağlarken diğer yandan bireyin psikolojik, sosyal ve fiziksel yapısını, vatandaşlık duygusunu ve insani değerlerini geliştirir.
Rekreasyon, toplumun geleneklerine, törelerine, ahlaki ve manevi değerlerine uygun olmalı ve sosyal değerlere ters düşmemelidir.
The Lectures 